Σηκωθηκαμε νωρις.Κατευηκαμε κατω και πληρωσαμε το δωματιο.Δεν θυμαμαι και πολλα απο το ταξιδη μας,μονο το οτι διερκισε παρα πολλες ωρες.Οταν πια προσγιωθηκαμε εξω ειχε μαυρο σκοταδι.Πρεπει να ηταν μεσανυχτα.Περασαμε απο τους ελενχους και βγηκαμε εξω.Ενας παγωμενος αερας χτυπησε το προσωπο μου.Ανατριχιασα.
"Και τωρα που παμε?"τον ρωτησα.
"Προς το παρον καπου να ξεκουραστουμε.Εχω εναν φιλο που μενει εδω κοντα.Λεω να παμε να περασουμε το βραδυ εκει."
"Ενταξη"ηταν το μονο που ειπα.
Μπηκαμε σε ενα μικρο χωριο και αρχισαμε να περπαταμε στα στενα σοκακια της.Περπατουσε με σιγουρια σαν να ηξερε καθε λακουβα του δρομου.
"Εχεις ξαναερθει εδω??"
"Ειναι το χωριο μου."ειπε.
Μετα απο λιγο σταματησαμε μπροστα απο ενα φραχτη με μια πορτα στην μεση.Στο βαθος απο οσα μπορουσα να διακρινω υπηρχε ενα σπιτι.
Χτυπησε το κουδουνι.Μετα απο λιγα λεπτα η πορτα ανοιξε και εμφανιστηκε ενας τυπος γυρω στα 25.Μας κοιταξε καλα καλα και μετα αναφωνισε.
"Jonathan!!!!!!!!!!!"ειπε και αρχισε να μιλαει ρωσικα.Καποια στιγμη ο Jonathan με πηρε απο το χερι και μπηκαμε μεσα.Στην αρχη περασαμε απο μια αυλη.Υπηρχε ενα ομορφο τραπεζι και μερικες καρεκλες .Μονο αυτα καταφερα να διακρινω.Προχωρισαμε και μπηκαμε στο σπιτι.
Μας εβαλε να καθισουμε και μας εστρωσε γρηγορα το τραπεζι,με πλουσια φαγητα.Αφου φαγαμε εβαλε και στους 3 μας απο ενα φλιτζανι τσαι και μπολικα γλυκα ψωμακια.Μου συστηθηκε σε τελεια αγγλικα με μια γλυκεια ρωσικη προφορα.
"Alexander Petrovsky."
"Lisa Andersen"
Πηρε το χερι μου και το φιλησε απαλα.Χαμογελασα.Τωρα που μπορουσα να δω τα χαρακτιριστηκα του ηταν πολυ ομορφος.Καταξανθως με εντονα γαλανα ματια.Ακουσα τον Jonathan να πνιγεται με το τσαι του.
"Alexander μπορεις να μας στρωσεις ενα κρεβατι να κοιμηθουμε?"ειπε τονιζοντας την λεξη ΕΝΑ.
"Ειστε μαζι???".
"Alexander!"Μαλλον το πηρε ως ναι γιατι αφησε αποτομα το χερι μου λες και ειχε αγγιξει φωτια.
"Δεν θα μου πειτε τι σας εφερε εδω???"
"Ειναι μεγαλη ιστορια και ειμαστε κουρασμενοι"ειπε.
"Ενταξη τοτε ακολουθηστε με!"
Πρωχωρισαμε στο βαθος του σπιτιου και μπηκαμε σε ενα δωματιο.
"Ειναι για τους καλεσμενους."ειπε και καθισε στην πορτα κοιτωντας με.Ο Jonathan τον κοιταξε νευριασμενος.
"Καληνυχτα"ειπε γρηγορα και μας αφησε μονους.Κανεις μας δεν μιλησε.Εβαλα την φορμα μου και ξαπλωσα στο τεραστιο κρεβατι.Αυτος πηρε το ενα μαξιλαρι και εστρωσε κατω.
"Ω...ελα τωρα!!!"ειπα.
"Τι θες??Νυσταζω!!!"
"Δεν θα κοιμηθουμε μαζι??"τον ρωτησα.
"Που ξερω εγω??Μηπως στην διαρκεια της νυχτας θελησεις να πας να κοιμηθεις με τον Αlexander,να μην σε ενοχλω εγω!!!!!!!!"
"Ζηλευεις!"
"Ναι!"
"Ε τοτε κοιμησου με την ζηλια σου !"ειπα και ξαπλωσα.
"Αυτο θα κανω!"
Τα λεπτα κυλουσαν και κανεις μας δεν μιλαγε.Δεν ενιωθα καλα που τσακωθηκαμε.Και φυσικα δεν μπορουσα να κοιμηθω.
Καποια στιγμη δεν αντεξα και τον ρωτησα.
"Κοιμασε?"
"Οχι,η ζηλια με κλοτσαει συνεχεια και πετυχενει ευεστητα σημεια."Χαμογλασα.
Σηκωθηκα απο το κρεβατι,πηρα το μαξιλαρι μου αγγαλια και μια κουβερτα και ξαπλωσα διπλα του.
Βολευτικα στην αγγαλια του και τοτε καταλαβα ποσο κουρασμενη ημουν.
"Καληνυχτα!"ειπε
"Καληνυχτα "ψιθυρισα και βυθιστηκα σε ενα μαυρο σκοταδι διχως ονειρα και ελπιδα......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου