09 Δεκεμβρίου, 2010

Το ονομα μου ειναι Lisa και αυτη ειναι η ιστορια μου ~ 8 ~

 μερεσ μετα το ατυχημα......

"Ειλικρινα κυρια Madlen δεν θελω αλλη σουπα"Ειπα μετα απο εναμιση πιατο κοτοσουπας!!

"Ενταξη κοπελα μου,αλλα αν θες λιγη ακομη φωναξε με!!"Σηκωθηκε απο το κρεβατι μου και και βγηκε απο το δωματιο κλεινωντας πισω τις την πορτα.Επει 3 ολοκληρες μερες ερχοτανε να με ταιση και να με περιποιηθει σαν να ειμουν κορη της αλλα θα τα ανταλλαζα ολα αυτα για να δω εστω και φευγαλαια τον Jonathan Μετα απο εκεινη την ημερα δεν τον δεν ειχε ξαναερθει.Ημουνα σιγουρη οτι ηταν εδω αλλα δεν ερχοταν ποια να με δει.Σηκωθηκα απο το κρεβατι και εκατσα στο σκαμπο της τουαλετας που υπηρχε διπλα στο κρεβατι.Κοιταχτηκα στον καθρεφτη.Εκτος απο μερικες γρατζουνιες,το μικρο τραυμα που ειχα πανω απο το αριστερο μου φρυδι και τα 4 κιλα που ειχα παρει τρωγοντας συνεχεια σουπες ημουν απολυτος ιδια με την παλια Lisa.Πηρα την χτενα που υπηρχε πανω στην τουαλετα και αρχισα να χτενιζω τα μαλλια μου.Καποιος χτυπησε την πορτα.

"Περαστε?"ειπα και ενω περιμενα παλι να εμφανιστη η κυρια Madlen με αλλη μια σουπα που δεν ειχα δοκιμασει ,στην πορτα εμφανιστικε ο Jonathan.Τον ειδα μεσα απο τον καθρευτη και αυτοματος γυρισα προς το μερος του.Στεκοταν ακομα στην πορτα και απο τα ματια του φαινοταν οτι δεν ειχε κοιμηθει καθολου.Τελικα περασε μεσα και εκλεισε την πορτα.Ηρθε προς το μερος μου με ενα περιεργο βλεμμα και εγω σηκωθηκα χωρις να ξερω τι να περιμενω.Μαλλον τα χειρωτερα.Απλωσε το χερι του και με τραβηξε απο την μεση μου κοντα του και εκανε κατι που σε καμια περιπτωση δεν περιμενα.Με φιλισε.Ηταν απλα μαγευτικο.Δεν υπαρχουν λογια να το περιγραψω.Οταν πια με αφησε απο την αγγαλια του,καταφερα να αναπνευσω κανονικα.

"Πιστευω αυτο να τα εξηγη ολα!"ειπε μετα απο λιγο"Δεν ξερεις ποσο μπερδεμενος ημουν αυτον τον καιρο.Δεν ηξερα τι να κανω.Ερχομουν τα βραδια και σε κοιτουσα που κοιμοσουν γιατι δεν ηξερα τι να σου πω οταν ησουν ξυπνια.Ρωτουσα συνεχεια την Madlen τι εκανες,πως ησουν,αν ρωτουσες καθολου για μενα....."

"Ηθελα σαν τρελη να την ρωτησω τι εκανες αλλα παντα κατι με σταματουσε λιγο πριν το ξεστομισω!!"

"Δεν επρεπε να σου μιλισω ετσι."Ειπε στεναχωριμενος.

"Δεν μπορουμε να τα ξεχασουμε αυτα???"Τον ρωτησα"Σε παρακαλω?!"

"Τα εχω ξεχασει ειδη!"Και εσκυψε να με φιλισει.Αυτην την φορα τον ενιωθα ποιο σιγουρο για αυτην του την πραξει.Τον τραβηξα μαζι μου και πεσαμε στο κρεβατι.Με πηρε αγγαλια και μειναμε ετσι κοιτωντασ ο ενασ τον αλλο.Ολο το βραδυ δεν κοιμηθηκα!Φοβομουν οτι αν κλεισω τα ματια μου θα εξαφανιζοταν και θα εμενα ξανα μονη η κατι ακομα χειρωτερο!!Οτι ολα οσα εζυσα τις τελευταιες μερες ηταν ενα ψεμα!Μοναχα οταν αρχισε πια να ξημερωνει,εκλεισα τα ματια μου και με πειρε ο υπνος στην αγγαλια του..........Ειδα ενα ονειρο.Οτι εγω και αυτοσ ημασταν σε μια ξαπλωμενοι σε μια παραλια......Το παραξενο ηταν οτι ημουν πιο μεγαλη και αυτος το ιδιο!!Ανοιξα ελαχιστα τα ματια μου για να σιγουρευτω οτι με κρατουσε στην αγγαλια του.Ηταν ακομα εκει και μου χαμογελουσε.Σιγουρη πια οτι τον αγαπω βολευτικα καλυτερα στον ομο του και αποκοιμηθηκα.......


Kεφαλαιο 8


Το πρωι σηκωθηκαμε νωρις.Ευχαριστησαμε την κυρια Madlen και ξεκινησαμε για μια μικρη πολη που υπηρχε μερικα χιλιομετρα ποιο κατω.Ολα μας τα υπαρχοντα ειχαν καει και ετσι επρεπε να αγορασουμε μερικα ρουχα.Πρωτα περασαμε απο την μοναδικη τραπεζα που ειχε η πολη και μετα μπηκαμε σε ενα μικρο καταστημα.Κοιταγα σαν χαζη γυρω γυρω,εντυποσιασμενη απο τα ρουχα που ειχε.Ο Jonathan με ακολουθουσε με υπομονη,ενω εγω διαλεγα μερικα ρουχα.Στο τελος αγορασα 2 μεγαλα σακιδια,2 τζιν,2 φουτερ,μια φουστα,ενα ζακετακι,μια φορμα και 8 μπλουζες.Ενιωθα ασχημα για το οτι αναγκαζομουν να επιβαρηνω ετσι τον Jonathan αλλα ηξερα οτι δεν μπορουσα να κανω αλλιως.Μετα μπηκαμε σε ενα αλλο καταστημα με ανδρικα ρουχα.Ο Jοnathan αγορασε και εκεινος μερικα ρουχα και μετα πηγαμε να κατσουμε σε ενα εστιατοριο.Παραγγειλαμε απο ενα πιατο μακαροναδας και φαγαμε αμιλιτοι.Το βλεμα του ηταν ανυσηχω λες και καποιος επροκειτο να του επιτεθει απο λεπτο σε λεπτο!Μα τι λεω?...........Αυτο ειναι που φοβοταν......!

"Tι ακριβος ξερεις για τον πατερα μου?"Ρωτησα ψιθυριστα.

"Οχι πολλα μην φανταστεις."

Τον κοιταξα επιμονα περιμενοντας μια ποιο ολοκληρωμενη απαντηση.

"Η μητερα σου τον ερωτευτικε και μετα εμεινε εγκυος σε εσενα.Αυτος σας παρατησε και εφυγε.Αργοτερα ανακαλυψε τι πραγματικα ηταν."ειπε και το βλεμμα του περιπλανηθηκε.

"Τι ηταν?"

"Δεν υπαρχει κανονικο ονομα για το ειδος του,αλλα εχω ακουσει να τους αποκαλουν Νεκρους αγγελους.Ειναι καταστροφικοι.Ο "βασιλιας" τους γερασε πολυ και οι εχθροι βρηκαν τροπο να τον σκοτωσουν.Ηταν απελπισμενοι και τοτε γενηθηκες εσυ!Σε θελει για να αναστηση τον νεκρο βασιλια τουσ!"

Δεν απαντησα αλλα το βλεμμα μου πρεπει να ηταν τρομοκρατημενο.

"Και τωρα?"τον ρωτησα.

"Και τωρα θα προσπαθησω να σε παω ζωντανη"ειπε και ξεροκαταπιε¨στην μητερα σου"
Θα ξαναβλεπα την μητερα μου???Μετα απο τοσο καιρο??

"Η οποια βρισκεται??"ειπα...

"Στην Ρωσια"ειπε και απεφυγε να με κοιταξει.

Στην Ρωσια??Τι δουλεια ειχε εκει?

"Μα δεν εχω καν διαβατηριο!"

"Α,ναι!"Ειπε αδιαφορα.Εβαλε το χερι του στην τσεπη και εβγαλε ενα διαβατηριοΕιχε ολα τα κενα συμπληρωμενα και ελειπε μονο η φωτογραφια μου.Φυσικα ολα τα στοιχεια μου ηταν ψευτικα.

"Ποτε το..."πηγα να ρωτησω αλλα δεν προλαβα να τελειωσω την προτασει μου.Σαν να περιμενε ακριβος αυτην την ερωτηση μου απαντησε.

"Στησ Madlen.."

"Και ποτε φευγουμε??"

"Μαλλον αυριο το πρωι.Σημερα θα κοιμηθουμε σε καποιο ησυχο ξενοδοχειο και αυριο στις 9 πεταμε."

"Α."Ηταν το μονο που ειπα.Ολοι την υποληπη ημερα πηγεναμε σε διαφορα μαγαζια και ψωνιζαμε πραγματα.Αναγκαστηκαμε να μπουμε και σε ενα καταστημα με εσωρουχα κατι που με εκανε να κοκκινισω,αλλα στο τελος αγορασαμε και απο αυτα.Μεχρι και σε φωτογραφο πηγαμε για την φωτογραφια του διαβατηριου.Τελος αργα το βραδυ πηγαμε σε ενα ξενοδοχειο.Εμοιαζε ετοιμοροπο.Αλλα τουλαχιστον φαινοταν καθαρο.

"Ενα δικληνο."ειπε χωρις καν να το σκευτει

"Α,μαλιστα"σκευτικα......ολοι την ημερα ουτε μια αγγαλια,τιποτα και τωρα πειρε και δικληνο.Τοσο ασχημα.Τι ειχα κανει λαθως ?Ανεβηκαμε επανω και μπηκαμε στο δωματιο.
Υπηρχαν 2 κρεβατια που τα χωριζε μια μικρη συρταριερα.Η αποσταση δεν πρεπει να ηταν πανω απο ενα μετρο και ομως για μενα εμοιαζε με χιλιομετρα.Πηγα στο αριστερο κρεβατι και εκατσα.Το δωματιο ηταν σχεδον αδειο.Εκτος απο 2 καρεκλεσ ,ενα τραπεζι και μια πορτα που υπεθεσα οτι οδηγουσε στο μπανιο δεν υπηρχε τιποτα αλλο.Εβγαλα τα παπουτσια μου και εκατσα ολοκληρη πανω στο κρεβατι.Αγγαλιασα με τα χερια μου τα ποδια μου και καρφωσα το βλεμμα μου στον τοιχο.Τα λεπτα περνουσαν και εγω καθομουν σαν αγαλμα στην ιδια θεση.Καποια στιγμη ο Jonathan σταματησε να φτιαχνει τα πραγματα και εκατσε στο κρεβατι του κοιτωντας με.

"Ποσοι ωρα ακομα θα καθεσαι ετσι?"με ρωτησε.
Δεν απαντησα.Σηκωθηκα,πηρα μερικα ρουχα απο το σακο μου και πηγα στο μπανιο.Ευτηχως ειχε λιγο ζεστο νερο.Εκανα μπανιο,φορεσα την φορμα και βγηκα εξω.Καθοταν ακομα στην ιδια θεση.Πηγα και ξαπλωσα στο κρεβατι γυριζοντας του την πλατη.Δεν ακουγα κανεναν θορυβο.Ισως να τον πειρε ο υπνος.Ενα συρσιμο διαταραξε την σιωπη.Γυρισα και κοιταξα.Ειχε σηκωθει ορθιος και εβγαζε την συρταριερα απο την μεση.

"Δεν μπορει"σκευτικα.
Πηγε απο την αλλη πλευρα του κρεβατιου του και αρχισε να το σπρωχνει προς το δικο μου,μεχρι που τα ενωσε.Ηρθε κοντα μου.Ενα τεραστιο χαμογελο απλωθηκε στα χειλη του.Με πηρε αγγαλια και αρχισα να τον φιλαω.Η γλωσσα του τρυπησε στο στομα μου και πεσαμε στο κρεβατι.Τοσο καιρο διαβαζα στα βιβλια για τον ερωτα και πως εκανε την καρδια σου να χτυπα σαν τρελη,τις πεταλουδιτσες στο στομαχι και ολα αυτα.....αλλα δεν ειχα φανταστει ουτε στο ελαχιστο τι παει να πει.Ουτε πως καταλαβα για ποτε ολα μας τα ρουχα βρεθηκαν στο πατωμα.Ισως ηταν η μοναδικη μου ευκαιρια να χαρω κατι πραγματικα,γιατι πρωτη φορα στην ζωη μου δεν ηξερα τι θα μας ξημερωνε το αυριο.......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου