"Ξυπνα Lisa"ακουσα την φωνη του Jonathan να μου λεει ψιθυριστα.Ανοιξα τα ματια μου και προσπαθησα να τον εντοπισω στο λιγοστο φως που υπηρχε.Ειμουνα ξαπλωμενη στο κρεβατι του.Το τελευταιο πραγμα που θυμομουν ηταν να ξαπλωνουμε στο κρεβατι του ακομα αγγαλιασμενοι.
Ανακαθισα αποτομα και αυτος τιναχτηκε προς τα πισω.
"Δεν πιστευω να εγινε τιποτα μεταξυ μας.?"τον ρωτησα αβεβαιη για την απαντηση.
"Θα'θελες"μου 'πε με ενα ειρωνικο χαμογελο.
Αναστεναξα ανακουφισμενη.
"Τι ωρα ειναι?"
"Η ωρα του δυπνου"ειπε και με κοιταξε στα ματια.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
20 λεπτα αργοτερα στεκομασταν εξω απο την εισοδο.
"Λοιπον θα πειδηξω πρωτος και μετα εσυ θα μου πεταξεις τον σακο και και θα ανεβασεις οσο πιο ψηλα μπορεις την βαλιτσα σου και μετα πηδας και εσυ ενταξη??
Το εκανε να φενετε τοσο ευκολο.Τα καγκελα ηταν σχεδον 3 μετρα ψηλα.Και μονο στην θεα..........Τις σκεψεις μου διεκοψε ενας αρκετα δυνατος θορυβοσ,ο θορυβος που κανει ενα ζευγαρι ανθρωπινα ποδια καθως προσγιωνετε σε στερεο εδαφος πηδωντας απο 3 μετρα ψηλα.
"πετα μου τον σακο!"Σηκωσα τον σακο και τον πεταξα με οση δυναμη ειχα.Τον επιασε και τεντωσε παλι τα χερια του.Παρολου που ειχε κρυο ειχα αρχισει να υδρωνο απο το ανχος.Πηρα την βαλιτσα μου και την ανεβασα οσο ποιο ψηλα μπορουσα.Καταφερε να την φτασει και την περασε απο την αλλη πλευρα.Σειρα μου.
τοποθετησα το ποδι μου πανω στα σκαλιστα σχεδια τις πορτας και κρατηθηκα γρηγορα απο τις κοριφες τον καγκελων.Εβαλα ολοι μου την δυναμη στα χερια και καταφερα να ανακαθισω στο πανω καθετο καγκελο.
"Πηδα και θα σε πιασω εγω."ειπε ο Jonathan απο κατω
"Μπορω και μονη μου!!Ευχαριστω!"ειπα.Δεν καταλαβα πως αλλα την επομενη στιγμη γλισρτουσα προς τα κατω.Εκλεισα τα ματια μου και κρατηθηκα μην τσιριξω.Ηταν συντομο.Περιμενα την προσκρουσει αλλα αντι για αυτην ενιωσα δυο χερια να με πιανουν.!Ανοιξα τα ματια μου και με κατεβασε.
Ανοιξα το στομα μου για να του πω.............αλλα δεν προλαβα.
"Ξερω ξερω μπορουσες και μονη σου!"ειπε νευριασμενα
"Ηθελα απλα να πω ευχαριστω"ειπα και ενιωσα το αιμα μου εντονο στα μαγουλα.
"Τελικα δεν τα καταφερα!!!Χτυπησες το κεφαλι σου καπου καθως επεφτες.!"ειπε κανοντας τον απεγνωσμενο.
Χαχανισα και σηκωθηκα ορθια.
"Ελα κοφτη την πλακα και ελα να φυγουμε πριν μας πιασουν!!"ειπα ακομα γελωντας.
Φορτοσε στο ομο του τον σακο του και εγω πηγα να παρω την βαλιτσα μου.
"Ας την σε εμενα"ειπε και την πηρε πριν προλαβω να πω κουβεντα.Του χαμογελασα και
αρχισαμε να περπαταμε.
"Και για να εχουμε καλο ερωτημα που ακριβος παμε και με τι?"
"Δεν μπορω να σου πω που αλλα μπορω να σου πω με τι!"περπατησαμε μερικα μετρα ακομα και τεντοσε το δαχτυλο του"με αυτο"
Μπροστα μας βρισκοταν ενα μαυρο αυτοκινητο με χοντρα λαστιχα.Δεν ηξερα τιποτα απο αυτοκινητα αλλα στις πινακιδες εγραφε BMW.
"Που το βρηκες "ρωτησα καθως εβαζε τις βαλιτσεσ στο πορτ μπαγκαζ.
"Ενας φιλος μου χρωστουσε χαρη απο τα παλια!"ειπε.
Μπηακαμε μεσα και παρατηρησα το εσωτερικο.Τα καθισματα ηταν ασπρα και μαλλον δερματινα.Εβαλε μπρος την μηχανι και ξεκινισαμε....
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Οδηγουσε πανω απο 2 ωρες χωρις να μιλαμε.Δεν με πειραζε.Εγω ειχα βρει τι να κανω.Να τον παρατηρω.Αρχισα απο τα μαλλια.Ηταν μαυρα ελαφρος πιο μακρια απο αυτα που θα χαρακτιριζα κοντα.Επεφταν στο μετωπο του χωρις ομως να κρυβουν τα ματια του!.Τα ματια του.............Ηταν κατι αναμεσα στο κυπαρισει και το καστανο οχι το καφε αλλα το καστανο.Ειχε ανοιχτοχρωμο δερμα και κοκκινα χειλη.
Χωρις να το περιμενω γυρισε προς το μερος μου.Κοκκινισα και γυρισα το κεφαλι μου μπροστα.
"Εχω τιποτα?"με ρωτησε.
"Οχι,απλα σε παρατηρουσα."ομολογισα.Κοιταξα τον δρομο.Ηταν ερημος.
"Και σου αρεσε αυτο που παρατηρουσες? με ρωτησε,αλλα εγω πλεον δεν τον ακουγα!2 αυτοκινητα ειχαν πεταχτει απο το πουθενα και ετραχαν κατα πανω πας.
Το μονο που προλαβα να τσιριξω ηταν 'προσεχε" πριν νιωσω την συγκρουση.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου