Χαμένες σελίδες σκονισμένων ημερολογίων.7

Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω...
Θα έκανα πάλι το ίδιο λάθος..
Ξέρεις γιατί..?
Γιατί με έκανες να νιώσω ζωντανή..
Με έβγαλες από την ανιαρή ζωή μου..
Κατάφερες να σκαρφαλώσεις και να περάσεις τα ψηλά τείχη που είχα χτίσει γύρο μου..
Και μου έδειξες τι υπάρχει πέρα από αυτά...
Μου έδειξες πως σε αυτόν τον κόσμο..που είναι γεμάτος βρωμιά,διαφθορά και υποκρισία μπορώ ακόμα να βρω αγάπη..
Και πάνω από όλα..μου άνοιξες έναν άλλο κόσμο..
Αυτόν της καρδίας σου...
Και με άφησες να περπατάω για ώρες και να θαυμάζω τα μοναδικά  τοπία....
Οι δρόμοι αν και σε μερικά σημεία δεν φωτίζονταν..
Μπορώ να πω πως έκαναν ακόμα πιο ωραία τα δρομάκια...
Και μόνο να'ξερες πόσο πολύ αγαπώ να περπατάω στον κόσμο σου και να αφήνω πίσω τον δικό μου...
Όμως βλέπω πως ο ουρανός έχει καλυφθεί με σύννεφα και πως πλέον η καταιγίδα είναι αναμενόμενη...
Το ξέρω πως πρέπει να φύγω..
Αλλά δεν ξέρω πως μπορώ να επιστρέψω στον σάπιο κόσμο μου όταν έχω πάρει μια γεύση από την Εδέμ...
Μπορώ?
Νιώθω χαμένη..
Βλέπω το σωστό μα δεν έχω την δύναμη να το κάνω..
Γιατί όταν φύγω θα χάσω τα πάντα..
Τον κόσμο μου .
Την ζωή μου.
Εμένα.
Και θα πονέσει.
Θα πονέσει Πολύ.
Μα είναι κατι που πρέπει να γινει..ετσί δν είναι..?